Söke’ye bağlı Karacahayıt Köyü’ndeki bir yuvada bulunan 4 leylek yavrusundan bir tanesinin yuvada çıkan anlaşmazlık yüzünden aşağıya atıldığı ihbar edildi. Yuvanın altındaki evden olayı gözleyen ve iki gündür leyleğin bakımını üstlenen duyarlı bayan, leyleğin beslenmesi için eşine tarladan solucan kazdırdığını ve geceleri tilkilerin zarar vermesini önlemek amacıyla hayvan damına kapattığını, gündüz de evinin yanındaki bahçeye saldığını anlattı. Daha sonra da muhtara arayıp yardım istediğini söyledi.
Karacahayıt muhtarı Ahmet ATEŞ’in aramasından sonra köye gelerek leyleğin gerekli kontrollerini yaptığımızda, yavrunun sağlıklı olduğunu ancak henüz uçma kabiliyetinin olmadığını gördük. Leylek yavrusunu kendi yuvasında tekrar bir sorunla karşılaşmaması için, daha önce Avşar köyünde denediğimiz ve başarılı olan evlatlık deneyimini tekrarladık. Yavruyu Gölbent köyündeki başka bir yuvaya koymak için AYDEM Şube Müdürü Muhammet HIRLAK’tan sepetli araç konusunda yardım istedik. Bölgedeki halkalama çalışmalarına destek veren Söke AYDEM’in sepetli aracıyla leylek yavrusunu evlatlık olarak Gölbent’teki diğer yavruların bulunduğu yuvaya yerleştirdik.
Yaptığımız gözlemde yuvada bulunan yavrulardan olumsuz bir tepki gelmedi. Anne leylek yuvaya geldiğinde, bıraktığı 2 yavrunun 3’e çıktığını görünce önce bir tereddüt geçirdi. Daha sonra getirdiği besinleri çıkardı. Yavruların hepsi büyük bir iştahla gelen besinleri yediler. Yuvaya yeni gelen evlatta şimdilik bir sorun yok, izlemeye devam ediyoruz.
Leylek aileleri içinde buna benzer pekçok vakalarla karşılaşıldığı, zayıf düşen ve sakat kalan bazı yavruların aşağıya atıldığına dair birçok gözlem bulunmaktadır.
Bu olayda aşağıya atılan yavruda bu tür bulgular olmadığından, yavrunun yuvadan hangi nedenle atıldığını saptamak zor. Ancak gerçek olan, başka bir yuvadaki leylek ailesi dışarıdan gelen bu yavruya sahip çıkarak, yuvada kalmasına izin vermesi ve beslemesidir. Yuvalarının olduğu köylerde, yöre insanlarının leyleklerin dünyasıyla çok yakından ilgilendikleri ve çok iyi gözlem yaptıkları görülmektedir.
Leyleklerin Afrika’dan gelişlerinden, çiftleşmelerine, kuluçkaya yatmalarına, yumurtadan yavrunun çıkışından, uçuşuna kadar her safhayı gözlemleyen yöre insanlarının yaz göçmenleriyle ilgili pekçok yaşam hikayeleri bulunmaktadır. Köylerde yaşayan vatandaşlar leylekleri bir misafir gibi gördüklerini, onların yaşamlarını ilgiyle izlediklerini, tarıma zararlı olan birçok canlıyı yediğinden kendilerine fayda sağladığını bildiklerini, tek dertlerinin dışkılarıyla evlerini beyaza boyadıklarını, ona da fazla tasa etmediklerini söylediler.