Söke’nin Leylek Dostu Köylerinden Avşar’da yaşayan Meryem İLGİN, leylek yuvalarının yakınında ki bir evde yaşıyor. Avşar’da ona leyleklerin anası diyorlar. Leyleklerin bahar ayında Avşar’a gelmesini heyecan içinde bekliyor. Onların uçuşlarını, eşlerini gördüklerinde gagalarını takırdatmalarını, yumurtadan çıkan yavruları besleyişlerini, yavruların büyüyüp uçmalarını mutluluk içinde izliyor.
Meryem Ana 9 yıl önce, evinin önündeki leylek yuvasında bir hareketlenme duyar. Anne leyleğin küçük bir yavruyu aşağıya attığını görür. Aşağıda zakkumların üzerine düşen yavruyu hemen alıp eve getirir. Yavruyu önce yumurtayla besler. Kendisinin öksüz büyüdüğünü, anasızlığın ve babasızlığın ne olduğunu bildiğinden, yavruya sahip çıkarak onun hayatta kalmasını sağlar. Daha sonra eşinin azmaklardan tuttuğu küçük balıklarla beslemeye çalışır. Eşi yavru leyleğe balık yetiştiremez olur. Bir süre yavruyu baktıktan sonra da muhtara haber verir ve daha sonra da yavruyu EKODOSD derneğine teslim ederler. EKODOSD tarafından bakılan leylek daha sonra doğal yaşam alanına salınır.
Bir süre sonra evi çıkan yangında kül olur. Belediyenin ve Avşar’lı vatandaşların yardımıyla evi tekrar onarırlar. Yangında hayatta kalmasını ve evini tekrar kavuşmasını yavru leyleğe gösterdiği ilgiye bağlayan Meryem Ananın, leyleklere karşı ilgisi daha da artar. Özellikle yavrular yumurtadan çıktıktan sonra yuvaları daha dikkatli inceler. 9 yıl sonra aynı durumu bir daha yaşar Meryem Ana. Evinin yanındaki yuvadan, anne leyleğin diğer kardeşlerinden daha küçük olan bir yavruyu aşağıya attığını görür. Yaralanmadığını görünce sevinir. Henüz uçamayan, beslenmeye muhtaç yavruyu alıp evine getirir. Daha önceki yavru da olduğu gibi bunu da beslemeye başlar. Adını da Avşar Efesi koyar. Yavru leyleği besleyeceği zaman çağırır, yedirir içirir ve kucağına alıp, başını göğsüne yaslayan Efe’yi bir anne şefkatiyle sever.
Bir süre bu mutluluğu yaşadıktan sonra Avşar Muhtarına haber vererek “Leylekçilere arayıver de gelip bu yavruyu alsınlar. Gönlüm ayrılmaktan yana değil ama bu yavrunun bir an önce büyüyüp, diğerleriyle göçmesi lazım. Belli mi olur, birgün yine buraya gelir.” Der.
ADM Elektrik Dağıtım Şirketi yetkilileri, Doç. Dr. Ortaç ONMUŞ ve EKODOSD Derneği üyeleri Avşar’da yuva incelemeleri sırasında durumu öğrenir. EKODOSD derneği tarafından yavru leylek teslim alınır. Kuşadası’nda EKODOSD’un gönüllü veteriner üyesi Nevzat YILDIZLI tarafından sağlık kontrolü yapılır. Leyleğin gayet sağlıklı olduğu görülür. Diğer yavrulara göre daha küçük olan yavru, uçma denemelerine başladı. Yavruya özel bir beslenme uygulanıp bir an önce gücünü kazanması sağlanarak, kısa bir süre sonra doğal yaşam alanına bırakılıp diğer leyleklerle birlikte göç etmesi sağlanacak.
Avşar’lı Meryem İLGİN’in leyleklere olan duyarlılığı ve sevgisi, EKODOSD üyelerini de çok etkiledi. Kendinden başka bir canlının hayatta kalabilmesi için gösterdiği çaba karşısında, Meryem Anaya katkıda bulunmak istediler. EKODOSD üyelerinin gönderdiği katkılar Meryem Anaya teslim edildi.
Burada yavru bir leyleğin hayatta kalması sağlanmıştır. Meryem ana sayesinde önemli bir farkındalık oluşmuştur. Bu canlıların nesillerini sürdürebilmesi için herkesin duyarlılığına ihtiyaç vardır. Bu amaçla Kamu kurumları, özel kuruluşlar, Üniversite, sivil toplum örgütü, kırsalda yaşayan vatandaşlar ve kendileri uzakta da olsa katkı yapan kentliler işbirliği yapmışlardır.
Çalışmalara katkı yapan kurum ve kuruluşlara, Onursal üyemiz Gürsel TONBUL’a, Bilim Danışmanı Üyemiz Doç. Dr. Ortaç ONMUŞ’a, Üyelerimiz Nesrin BAYTOK, Kaya YALÇIN ve Bilge Ölmez PULLUKÇU’ya katkıları için teşekkür ederiz.